Trochę magii – ostrożeń, czarcie zebro!

Przyznacie, że ciężko dostrzec magię w powszechnie używanej nazwie „ostrożeń warzywny” (cirsium oleraceum). Jeśli jednak przytoczymy ludowe określenie tej rośliny, jak np. czarcie żebro, czarownik, czartopołoch, drapach, drapacz łąkowy, jachłopak, oset warzywny, ostrożeń żółtawy, popłoch, sierpik, żebro diable, pietra ziele, carskie ziele, czy strachopłoch, wówczas nasza wyobraźnia działa ze zdwojoną siłą.

Kłącza i młode rośliny są jadalne (stąd nazwa „warzywny”). Żebro, ponieważ liście delikatnie przypominają żebra. A czarci, bo łączony jest z czarami i magią. Przekazy ludowe mówią, że Pan Bóg stworzył ostrożeń na pożytek ludziom. Na złość Panu Bogu diabeł chciał tę roślinę zniszczyć. Zaplanował więc zgryźć korzeń rośliny, ale w pośpiechu zapomniał, że korzeń jest twardy i drzewiasty. Wyłamał sobie przez to przedni ząb i na wieki został już szczerbatym. Ludzie przez to ten korzeń czartowym żebrem nazwali, bo po wykopaniu wygląda jakby był nadgryziony.

Wracając do magii, ostrożeń znany był w przekazach ludowych jako mający moc odczyniania uroków. Wierzono, że ma siłę ochronną, a kąpiele w wywarze posiadają właściwości usuwania z ciała nagromadzonej negatywnej energii. Ponadto działają orzeźwiająco, „wyciągają” z organizmu chorobę i złe moce.

Odwar czarciego żebra w czasie kąpieli gęstnieje lub galaretowieje. Na powierzchni wody z wywarem pojawiają się tak jakby tłuste plamy lub „farfocle” (sic!). Po kąpieli „zdrowego człowieka bez klątw” woda jest przejrzysta i nie zmienia swojego wyglądu. Kąpiele w zielu mają wypędzić, jak nazwa potoczna wskazuje, czarta. Wodę z kąpieli wylewano na rozstaje drogi lub odludne miejsca aby „uroki nie przeszły na innych”.

Nie tylko przy rzuconym uroku , ale także jeśli czujesz, że masz już trochę za dużo na swoich barkach, jeśli potrzebujesz się wyłączyć i oczyścić głowę z nadmiaru emocji, zrób sobie oczyszczającą kąpiel z czarcim żebrem!